اثر 8 هفته تمرین استقامتی و مقاومتی بر میزان فعالیت استیل کولین استراز در عضلات کند و تند تنش موش صحرایی

استیل کولین استراز (ache) یک جز اصلی پیوندگاه عصبی عضلانی مهره داران است که انتقال عصبی کولینرژیک را با هیدرولیز استیل کولین رها شده از پایانه عصبی پایان می بخشد. استیل کولین استراز g4 به طور نزدیکی به ویژگی های پویایی عضله بستگی دارد. تغییرات سازشی ویژه ای در این نوع خاص از ایزوفرم استیل کولین استراز یعنی فرم تترامری g4 در عضلات تند تنش اندام عقبی موش صحرایی پس از دویدن روی تردمیل دیده شده است اما تا کنون اثرات تمرین مقاومتی بر میزان فعالیت استیل کولین استراز g4 بررسی نشده است. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر 8 هفته تمرین مقاومتی و استقامتی بر میزان فعالیت استیل کولین استراز نوع g4 در عضلات تند و کند تنش موش های صحرایی بود. به همین منظور تعداد 18 سر موش صحرایی نر ویستار به-صورت تصادفی به سه گروه کنترل(شم)، تمرین مقاومتی و تمرین استقامتی تقسیم شدند. تمرین 8 هفته ای گروه مقاومتی با حمل یک وزنه به میزان 30 درصد وزن بدن که به دم آنها بسته می شد، آغاز شد که این مقدار به 200 درصد وزن بدن حیوانات در هفته آخر رسید. تمرین گروه استقامتی شامل دویدن روزانه یود که از 30 دقیقه دویدن با سرعت 10 متر در دقیقه آغاز و به 60 دقیقه دویدن با سرعت حداکثر 30 متر در دقیقه روی تردمیل در روزهای پایانی رسید. اندازه گیری فعالیت استیل کولین استراز نوع g4 با استفاده از روش رنگ سنجی آنزیمی انجام شد. نتایج آزمون anova در گروه ها نشان داد که میانگین فعالیت استیل کولین استراز نوع g4 بعد از 8 هفته در عضلات کند درگروه تمرین مقاومتی (u/ml) 618/0، درگروه تمرین استقامتی(u/ml) 235/0 و در گروه کنترل (u/ml) 03/1 بود. میانگین فعالیت استیل کولین استراز نوع g4بعد 8هفته تمرین مقاومتی در عضلات تند (u/ml) 118/1، درگروه تمرین استقامتی(u/ml) 211/1 و در گروه کنترل (u/ml) 683/0 بود. به نظر می رسد که در مورد عضله کند تنش تمرین مقاومتی تحقیق حاضر تاثیر بارزی در میزان فعالیت استیل کولین استراز نوع g4 نسبت به تار تند دارد که احتمالا می تواند حاکی از تغییر در پروفایل تارهای عضله کند مورد مطالعه باشد.